کد مطلب:68015 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:445
در كنار كتابخانه ی «امیرالمؤمنین» در نجف، محلی زیبا و بهداشتی و مدرن ساخته شود مجهز به همه ی وسایل: اتاقهایی چند كه هر یك در اختیار محقق و نویسنده ای قرار گیرد؛ همه گونه نیازمندیهای شخصی محقق تأمین گردد، در هر اتاق یك قفسه از كتابهای اولیه و مراجع ضروری رشته ی كار محقق گذارده شود؛ وسایل اولیه ی درمانی در اختیار محقق باشد و طبیبی همواره از حال او مراقبت كند؛ آشپزخانه ای مجهز، صبح و ظهر و شام، خوراك او را- بنا به میل و تناسب- آماده كند و به اتاق او بفرستد؛ هر اتاق دارای یك پیشخدمت ویژه باشد تا كارهای مختلف شخصی نویسنده یا محقق را انجام دهد؛ در هر اتاق یك دوره فهرست كتابخانه گذارده شود تا محقق هر كتابی را خواست و برای كار خویش لازم دانست از كتابخانه بخواهد، ضمنا اگر محقق به مأخذ یا مآخذی [صفحه 227] نیاز یافت كه در كتابخانه نبود از هر جای كه ممكن است تهیه گردد و در اختیار او قرار داده شود. وقتی مؤلفی با چنین شرایطی تأمین شده و راحت، از حیث محل و دیگر نیازهای زندگی- كه آرمان محققان جهان است- به تألیفی دست زد و آن را پرداخت، اگر آن تألیف مناسب حوزه ی كار كتابخانه بود، كتابخانه خود به چاپ و نشر آن اثر اقدام كند[1] . همچنین در نظر بود كه اتاقهای این دارالتألیف با تابلوهایی از این قبیل- مثلا- مشخص شود: غرفة التألیف فی علوم البلاغة (اتاق تألیف در علوم بلاغت و سخن سنجی) غرفة التألیف فی العلوم الاجتماعیة غرفة التألیف فی العلوم الاقتصادیة غرفة التألیف فی العلوم السیاسیة غرفة التألیف فی العلوم النفسیة غرفة التألیف فی الفن و الابداع غرفة التألیف فی العلوم الریاضیة غرفة التألیف فی التاریخ غرفة التألیف فی التفسیر غرفة التألیف فی مشاكل المسلمین و سبیل دفعها. و امثال این عنوانها و بخشها. [صفحه 228] بدین گونه، بهترین وسیله برای محققان آماده می شد.و چه بسیار استعدادها كه ثمر می داد، و چه بسیار قریحه ها كه می شكفت، و چه بسیار حقایق و علوم كه كشف و ثبت می گشت. علامه ی امینی، در مورد پذیرفتن محققان و پژوهشیان و كمك به كار آنان، مسئله ی مذهب و مسلك و مملكت را مطرح نمی دانست. می گفت، محقق و مؤلف از هر مذهب و مسلكی باشد و از هر جای جهان، در اینجا جای دارد و در دارالعلم مولی پذیرفته است. اكنون تصور كنید! اگر این محل تأسیس شده بود، یكی از مهمترین مراكز علم و فرهنگ بشری برپا می شد. و در مشرق زمین یكی از ارجمندترین مظاهر و فرهنگ انسانی، و یكی از والاترین مفاخر اسلام پدیدار می گشت. معلوم است كه این محل، پس از تأسیس و شروع كردن به كار، به همین جا متوقف نمی ماند، بلكه به انواع تأسیسات علمی دیگر، مانند آزمایشگاه، رصدخانه، بیمارستان و... مجهز می شد. و در كنار تربت پاك علی «ع»، در شهر علم، دری دیگر از شهر علم به روی مردم گیتی گشوده می گشت. این كار پر هزینه را این روحانی زاهد می خواست انجام رساند، البته با توفیق خدای و كمك توانمندان. اما اجل او را مهلت نداد. كاری كه واجب است هم اكنون،به صورتی صحیح و درست، از جمله در مشهد، از درآمدهای آستان قدس رضوی، پی ریزی شود و به سامان برسد.
سختیهایی را كه صاحب «الغدیر» در راه تألیف دیده بود، و موانع را شناخته و دردها را بساویده بود، و بالجمله روح علمی او، اندیشه ی تأسیس «خانه ی نویسندگان» را در وی پدید آورد. مقصود او از خانه ی نویسندگان چنانكه خود شرح می داد- این بود:
صفحه 227، 228.